Klikken voor een shotje dopamine

Van alle apps hebben diensten als Tinder misschien wel de grootste belofte in zich. Je kunt natuurlijk stoppen nadat je een keer of tien iemand de ene of de andere kant op hebt geswipet, maar wat nou als de elfde precies degene is die je zoekt: de liefde van je leven?

De belofte op een grote klapper is een bekende trigger om door te gaan. In de DSM-5, het standaardwerk voor psychologen om psychische aandoeningen te beoordelen, staat gokverslaving als enige verslaving die niets te maken heeft met het tot je nemen van een stofje als alcohol of andere drugs.

De makers van het boek, verenigd in de American Psychiatric Association, noemen het een 'behavourial addiction', een 'gedragsverslaving'. De DSM-5 noemt alleen gokverslaving, maar sluit niet uit dat er meer soorten gedragsverslaving zijn. In een noot onder het gedeelte over verslavingen staat: "Hoewel sommige gedragsverslavingen die geen inname van substanties vereisen, gelijkenissen hebben met verslavingen die gerelateerd zijn aan substanties, is er maar één aandoening, gokverslaving, met voldoende data om in dit gedeelte te staan." Kortom, er kunnen veel meer soorten gedragsverslavingen zijn, maar daar is nog niet genoeg onderzoek naar gedaan.

Kunnen we verslaafd zijn aan Facebook, Snapchat, Tinder of Gmail? Los van die vraag raakt het inmiddels algemeen bekend dat techbedrijven, zowel groot als klein, er alles aan zullen doen om je terug te laten komen bij hun product of dienst. Je hoeft maar op een willekeurig feestje even rond te kijken om te zien dat het werkt; mensen zijn bereid elkaar te negeren om aandacht te geven aan dat kleine kastje in hun hand dat een verbinding geeft met de rest van de wereld. Tweakers duikt in de wereld van de psychologische trucjes die ervoor zorgen dat je telkens die apps weer opent.