Minder nieuw glas in de grond

Inleiding

Een game van 60GB binnenhalen op Steam in 0,0024 seconden vanuit je luie stoel: vooralsnog is dat toekomstmuziek, maar pure science fiction is het ook niet. Onderzoekers van de TU Eindhoven haalden namelijk in 2014 tijdens een experiment een nettodoorvoersnelheid van 200Tbit/s via glasvezel. Dit werd bereikt door gebruik te maken van kabels met zeven kernen, in plaats van één bij de huidige commerciële kabels, 3d-waveguides en mimotechnologie. Dat is allemaal nog lang niet commercieel aantrekkelijk of inzetbaar, maar voor zover daar nog twijfel over kon bestaan, toonde het eens te meer de potentie van internet via glasvezel aan.

De in potentie duizelingwekkende datasnelheden, de enorme bandbreedte en de symmetrische up- en downloadsnelheden: er zijn genoeg redenen om flink te investeren in glasvezel, zeker met het oog op de toekomst, aangezien ons dataverkeer alleen maar zal toenemen. De cijfers tonen echter weinig gevoel voor urgentie als het gaat om het aantal glasvezelaansluitingen. Volgens de laatste cijfers van de Telecommonitor van de ACM stijgt het aantal glasvezelklanten wel, maar het is duidelijk dat kabel en dsl nog steeds de markt beheersen.

Wat de snelheid van de glasvezelverbindingen voor huishoudens (ftth) en bedrijven (ftto) betreft, valt op dat de categorie tussen de 30 en 100Mbit/s dominant is en dat het aantal verbindingen met snelheden tussen de 10 en 30Mbit/s de sterkste stijging laat zien. Wat misschien nog het meest opvalt, is dat glasvezelverbindingen tot 10Mbit/s nog altijd in gebruik zijn; in oktober 2016 waren er zo'n achtduizend verbindingen met deze beperkte snelheid.

Woordvoerder Pauline Gras van de ACM legt uit dat het bestaan van glasvezelaansluitingen tot 10Mbit/s wellicht komt doordat bedrijven hun verbindingen vooral gebruiken voor voipdiensten, waarbij weinig behoefte is aan hogere snelheden. Wat ook gebeurt, is dat aanbieders hun bestaande contracten, die nog gebaseerd zijn op een andere infrastructuur met een lage snelheid, omzetten naar een aanwezige glasvezellijn. Dit gebeurt vooral omdat glasvezel minder onderhoudsgevoelig is en niet om hogere snelheden te halen.

Hierbij is het de vraag hoe Nederland het doet ten opzichte van andere landen. Hoe staat het aandeel glasvezel in Nederland en België ten opzichte van andere Europese landen? Waarom zit de aanleg van glasvezel in Nederland niet in een stroomversnelling? Welke rol heeft de overname van Reggefiber door KPN daarbij gespeeld en wat was de rol van de toezichthouder? En hebben we glasvezel wel echt nodig?