In Mortal Engines legt tiener Hester Shaw (Hera Hilmar) een lange tocht door woestenijen af om wraak te kunnen nemen op de moordenaar van haar moeder. Thaddeus Valentine (Hugo Weaving) is inmiddels een machthebbend figuur binnen het Londen op rupsbanden en smeedt een plan om meer energie voor zijn stad op te wekken.
Om te voorkomen dat Hester hem in de weg staat, stuurt hij een gevaarlijk schepsel op haar af dat nog een appeltje te schillen heeft met de vechtlustige tiener.
Jacksons WETA-studio, bekend van de baanbrekende effecten uit onder meer Lord of the Rings, Avatar en Planet of the Apes, besteedde jaren aan de vormgeving van Mortal Engines. Niet alleen werd het voortrazende Londen tot de kleinste straathoek in de computer ontworpen, maar ook moest een belangrijk personage met digitale trucage tot leven worden gewekt.
Speciaal pak, net als Gollum
Voor de monstrueuze Shrike trok acteur Stephen Lang een speciaal pak aan dat iedere beweging en gelaatsuitdrukking in de computer vast kon leggen. Een techniek die eerder voor personages als Gollum (Lord of the Rings) en Caesar (Planet of the Apes) werd gebruikt.
"De mensen bij WETA delen heel veel met je", vertelt de 66-jarige acteur, die de meeste mensen zullen kennen van zijn rol als brute oorlogsveteraan in Avatar. "Ik kreeg vanaf het begin hele duidelijke weergaves van Shrike te zien en mocht daar zelfs mijn eigen ideeën aan toevoegen: de manier waarop het personage beweegt, mijn stem, de stiltes die hij laat vallen. Dus het was echt een samenwerkingsproces. En dankzij Peter Jacksons eerdere films had ik het volste vertrouwen in hoe Shrike uiteindelijk een fotorealistisch en fascinerend personage zou worden. Zolang ik mijn deel natuurlijk ook goed uitvoerde."
Jackson niet zelf aan het roer
Mortal Engines oogt met z’n uiterst gedetailleerde spektakel als een volbloed Peter Jackson-film, maar aan het roer stond ditmaal toch echt debutant Christian Rivers. Een zeldzaamheid op de CV van Jackson, die voor deze film alleen als producent en scenarist meewerkte. "Oorspronkelijk had ik gewoon de aanname dat ik hem zelf zou regisseren", vertelt de 57-jarige cineast. "Maar toen The Hobbit er opeens bij kwam, hebben we Mortal Engines zes jaar op de plank moeten laten liggen."
En zo diende nieuw talent zich aan binnen het vaste team van de WETA-studio. "Christian staat al op mijn sets sinds Braindead (1992)", vertelt Jackson.
"Hij is altijd al onderdeel geweest van onze filmfamilie, werkte voor ons aan storyboards en visuele effecten. Op de set van The Hobbit werkte hij voor de 'second unit', als mijn tweede regisseur. De scène waarin de dwergen in tonnen een rivier afgaan, komt vrijwel volledig van hem. Zo ontdekte ik hoe goed hij was. Dus wilde ik hem helpen om een eigen film te maken. En daar dan natuurlijk ook zelf aan meewerken. Ik krijg een warm gevoel als ik me realiseer hoe we Christian aan een regiecarrière hebben kunnen helpen."
Schrijfteam bleef hetzelfde
Het vaste schrijfteam van Philippa Boyens, Peter Jackson en diens vrouw Fran Walsh bleef intussen onveranderd. "Zeker met de grootte van deze productie was die steun heel fijn", vertelt regisseur Christian Rivers.
"Ze wisten heel goed dat het mijn eerste film was. We hebben heel nauw samengewerkt aan het ontwerp van de film. Ze gooiden me natuurlijk niet de autosleutels toe om een rondje te crossen met honderd miljoen dollar", zegt de 44-jarige filmmaker lachend. "Maar tegelijkertijd respecteerde Peter ook mijn rol als regisseur. Hij kwam tijdens het filmen niet naar de set en gaf geen suggesties over hoe ik bepaalde scènes zou moeten draaien. Daarin kon ik m’n eigen gang gaan."
"Mijn hele carrière heeft bestaan uit het leren van verschillende disciplines", vertelt Rivers. "Van visuele effecten tot daadwerkelijk op een set samenwerken met acteurs en filmploegen. Al die achtergrond heeft me ontzettend geholpen om nu zo'n complexe wereld tot leven te brengen. Op het gebied van CGI, maar ook op het niveau van de personages. De film moest worden gedreven door hún karakters, met de fantasiewereld als achtergrond. We wilden niet zomaar ronddolen om te kunnen pronken met mooie plaatjes."
De samensmelting tussen computereffecten en karakterontwikkeling komt het sterkst naar voren in Stephen Langs personage. In hoeverre kijken we eigenlijk naar zijn acteerwerk? Waar houdt zijn optreden op en waar begint dat van een CGI-artiest? "Hopelijk zul je die naad nooit zien", reageert de acteur. "Vroeger noemden we het 'motion capture', maar tegenwoordig is dat 'performance capture'. Het doel van de digitale bewerkers is om een acteerprestatie te behouden én om hem te verbeteren. Maar dat behoudende aspect is wel echt het belangrijkst. We werken er uiteindelijk als groep aan, dus voor Shrike krijgt iedereen evenveel eer. Of schuld natuurlijk", grapt de acteur. "Laten we de reacties maar even afwachten."